من در آستان چشمان تو

دلم را

و تمام دلم را باختم!

بی آنکه تو بدانی و چه حقیرانه و مبهوت

به چشمانت خیره شدم!

شاید راز نگاه گنگم را "تو" بفهمی

اما افسوس...

حالا که گاه گاهی فرسنگ ها از من دور می شوی

چه ملتمسانه دیدارت را آرزو می کنم!!! 

چشمانم را می بندم و تو را در کنار خود میبینم

نمی دانم این چه نیرویی ست ؟

که مرا به سوی تو می کشاند...

هروقت که تنهایی ها به سراغم می آید،

یاد توست که مرا از آن جدا نگه می دارد

با یاد توست که من زنده ام!

یاد تو به من امید میدهد!

امید به زندگی...!

مونس شب های بی قراریم...

"دوستت دارم!!!"

ماهی همیشه تشنه ام

در زلال لطف بیکران تو

می برد مرا به هر کجا که میل اوست

موج دیدگان مهربان تو

زیر بال مرغکان خنده هات

زیر آفتاب داغ بوسه هات

ای زلال پاک

جرعه جرعه جرعه می کشم ترا به کام خویش

تا که پرشود تمام جان من ز جان تو

ای همیشه خوب

ای همیشه آشنا

هر طرف که می کنم نگاه

تا همه کرانه های دور

عطر و خنده و ترانه می کند شنا

در میان بازوان تو

ماهی همیشه تشنه ام

ای زلال تابناک

یک نفس اگر مرا به حال خود رها کنی

ماهی تو جان سپرده روی خاک

(فریدون مشیری)
 

چه بگویم؟!

تنها می خواهم که بگویم: < دلتنگ تو ام>

نه دلتنگ صفحات کتابی که خاطره شد!

تنها دلتنگ دیدارت....

خسته از با خاطرات زندگی کردنم

خسته از شنیدن صدا ها

و سیراب از چشمه ی دروغ...!

تنها می خواهم سیراب دیدارت شوم

و دیگر سکوت!

TAK 

وقتی قلبت می شکنه،

انگار تمام وجودت خرد شده،

کمرت شکسته، فلج می شی!

همه ی وجودت درد می کنه،

درحالی که هیچ دردی نداری!

هرکی حالت رو می پرسه، 

با یک لبخند ملیح، با این که بغض راه نفس هات رو بسته،

لبخند می زنی و می گی: خوبم!

اما از همه بدتر اینه که این درد یادت میاره که چقدر، با تمام وجود! بودنش رو آرزو می کنی....! 

TAK